طبعا کارکنان محترم شهرداری بر طبق قانون باید از مزایای مشخص و معینی در کنار حقوق و دستمزد ماهیانه برخوردار باشند منتها این مزایا که به عنوان رفاهیات موسوم است باید دو مولفه مهم را دارا باشد.
اول اینکه طبق بیانات اخیر رهبر معظم انقلاب، هر دستور‌العمل و بخشنامه‌ای که صادر می‌شود باید یک پیوست عدالت داشته باشد. عادلانه بودنِ لایحه رفاهیات زمانی محقق می‌شود که آن‌دسته از کارکنان شهرداری (چه کارمندی و چه کارگری) که حقوق کمتری دارند بتوانند با کمک مزایای رفاهی فاصله و چالش معیشتی خود را با دغدغه کمتری سامان دهند. به عبارت دیگر، عزیزانی که حقوق‌های بیشتری دریافت می‌کنند طبیعتا در رفاه بهتری قرار دارند و چه بهتر است تا دهک‌های پایین پرداخت حقوقی از مزایای بیشتری بهره‌مند شوند.
دوم آن‌که بندهای لایحه رفاهیات نباید سلیقه‌ای تنظیم شود که در برخی موارد صراحتا برخلاف الزامات بودجه‌ای باشد و نتیجه آن نقض قانون تلقی گردد.
تمام سخن این است که 1. پرداخت مساوی رفاهیات در بین کارکنان، عارلانه نیست چرا که باید از این فرصت در جهت تقویت حقوق‌های پایین استفاده کرد و حتی در بخش‌هایی بازنشستگان محترم را حمایت نمود.
2. تدوین و توزیع رفاهیات بدون کار کارشناسی و تنظیم دقیق بر مبنای قانون، نوعی قانون‌گریزی بوده و در آینده مشکل‌ساز خواهد بود.
اگرچه مطلوب است تا بهره‌مندی بیشتر از رفاهیات مشروط به میزان کمی و کیفی عملکرد کارکنان هم‌باشد.بدین معنی که شهردار محترم باید از فرصت رفاهیات برای تشویق کارکنان پرتلاش،منظم و دلسوز استفاده نماید تا بالاخره یک جایی فرق میان دوغ و دوشاب باشد.
باتشکر
سعید ششگل‌نژاد
عضو شورای اسلامی شهرقدس